Enzymy do przetwarzania skrobi

[podpis id="attachment_4189" align="alignright" width="300"] Enzymy przetwarzania skrobi[/caption]

Enzymy do przetwarzania skrobi Przetwarzanie skrobi roślinnej w różne cukry jest ważną gałęzią przemysłu skrobiowego i jednocześnie jedną z najważniejszych ekonomicznie dziedzin zastosowań inżynierii genetycznej. Niezliczone produkty spożywcze zawierają składniki pochodzące z scukrzania skrobi. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają enzymy przetwarzania skrobi, które są produkowane głównie z mikroorganizmów modyfikowanych genetycznie.

W przeszłości do rozdzielenia skrobi na poszczególne cukry trzeba było stosować mocne kwasy, podczas gdy obecnie używa się prawie wyłącznie enzymów. Oferują one szereg korzyści: Ponieważ enzymy przetwarzania skrobi rozkładają rozgałęzione cząsteczki skrobi w bardzo określonych punktach, proces scukrzania może być szczególnie kontrolowany. W ten sposób otrzymuje się różne syropy skrobiowe, różniące się między sobą mocą słodzącą, ale także właściwościami technologicznymi.

Produkty enzymatyczne do przetwarzania skrobi

Następujące produkty to popularne enzymy stosowane w przetwórstwie skrobi.

[produkty limit = "4" kolumny = "4" kategoria = "glukoamylaza"]

Przeczytaj więcej o enzymach przetwarzania skrobi

Białko pszenne (znane również jako mąka pszenna) jest głównym produktem ubocznym w procesie produkcji skrobi pszennej, która jest bogata w składniki odżywcze i jest czystym naturalnym źródłem białka roślinnego o dobrej jakości i niskiej cenie.

Ponieważ białko pszenicy ma unikalny skład aminokwasowy, zawiera więcej aminokwasów hydrofobowych i aminokwasów nienaładowanych oraz ma duży obszar interakcji hydrofobowych w cząsteczce, ta specjalna struktura powoduje jego niską rozpuszczalność w wodzie i wysoką lepkość, co ogranicza jego zastosowanie.

W ostatnich latach technologia hydrolizy bioenzymatycznej szybko się rozwinęła. Po hydrolizie enzymatycznej białko pszenicy może rozrywać wiązania peptydowe, zwiększać gęstość ładunku i zmieniać strukturę białka, odsłaniać hydrofobowe reszty aminokwasowe i zwiększać hydrofobowość powierzchni. Obecność grup płciowych sprawia, że białko jest amfifilowe i zwiększa rozpuszczalność, co znacznie poprawia wygodę stosowania i wartość wszechstronnego stosowania.

Dobór odpowiedniego preparatu enzymatycznego w celu poprawy właściwości użytkowych produktów proteolizy pszenicy, takich jak rozpuszczalność, strawność itp. jest szczególnie ważny przy stosowaniu pasz.

Pod wpływem enzymów przetwarzania skrobi cząsteczki białek ulegają hydrolizie, zmniejsza się ich masa cząsteczkowa, a ich struktura przestrzenna zmienia się, tworząc cząsteczki peptydów lub mniejsze cząsteczki aminokwasów, poprawiając w ten sposób ich funkcjonalność. Powszechnie stosowane enzymy hydrolizujące białka obejmują proteazę alkaliczną, papainę, złożoną proteazę, proteazę smakową, proteazę termofilną, trypsynę, pepsynę itp.

Obecnie enzymy przetwarzania skrobi stosowane w produkcji hydrolizowanego białka pszenicy w dziedzinie pasz obejmują głównie proteazę alkaliczną, proteazę obojętną i pepsynę. Wśród nich proteaza alkaliczna ma oczywiste zalety po kompleksowych efektach hydrolizy i kosztach oraz innych czynnikach.

Proteaza alkaliczna to endonukleaza wykazująca właściwości wysokiej wydajności hydrolizy i słabej hydrolizy grup amidowych. Może być wykorzystany do uzyskania wysokiej jakości produktów z peptydu glutaminy poprzez hydrolizę białka glutenu pszennego.

Badania wykazały, że w eksperymencie hydrolizy pojedynczego enzymu proteazą alkaliczną efekt hydrolizy enzymatycznej jest znaczny, zawartość krótkich peptydów w produkcie jest wysoka, wskaźnik rozpuszczalności azotu w kwasie trichlorooctowym (TCA-NSI) wynosi 77,86%, a efektywna glutamina zawartość jest wysoka, osiągając 17,65%; W systemie hydrolizy dwuenzymatycznej lub wieloenzymatycznej białko glutenu pszennego jest hydrolizowane przez dwa lub więcej enzymów.

Wydajność hydrolizy lub efektywna zawartość glutaminy ponownie wzrasta, ale różni się od innych proteaz niezwierzęcych właściwościami proteaz alkalicznych. W porównaniu z proteazą płciową ich wydajność hydrolizy jest bardzo wysoka, a wstępne działanie innych enzymów nie jest oczywiste, ale zwiększa koszty.

Obróbka białka pszenicy proteazami, oprócz wytworzenia niewielkich peptydów i aminokwasów w celu poprawy funkcji i strawności, znacząco poprawia rozpuszczalność i łatwość stosowania produktu.

W hydrolizie enzymatycznej wzrost peptydów o niskiej masie cząsteczkowej niszczy strukturę sieci i zmniejsza pęcznienie, ponieważ depolimeryzacja multimerów białek i wzrost grup jonowych powoduje wzrost kolejności cząsteczek białka i białka. co zmniejsza lepkość, aw warunkach kwaśnych lub obojętnych nie ma dużej różnicy w płynności roztworu hydrolizatu enzymatycznego.

Jednocześnie produkty proteolizy pszenicy mają właściwości niskiej lepkości w wysokich stężeniach i są szczególnie odpowiednie do płynnych produktów spożywczych, które wymagają wysokiej zawartości białka i nie mogą dodawać białka pszenicy. Mogą być stosowane jako dobre uzupełnienie źródła azotu w żywności bez wpływu na żywność. Właściwości płynu, które również przyczyniają się do jego zastosowania w sektorze paszowym.

Perspektywa zastosowania hydrolizowanego białka pszenicy w paszy

Hydrolizowane białko pszenicy wytworzone w procesie hydrolizy enzymatycznej poprawia rozpuszczalność surowców i zawiera dużą liczbę aktywnych małych peptydów. W porównaniu z niehydrolizowanymi surowcami białkowymi pszenicy i różnymi innymi surowcami pochodzenia zwierzęcego i roślinnego, ma unikalne właściwości funkcjonalne, które sprzyjają jego zastosowaniu w przemyśle paszowym.
Optymalna produkcja wysokiej jakości hydrolizowanego białka w procesie hydrolizy enzymatycznej pomaga efektywnie wykorzystać dostępne zasoby białka

Białko ryżowe jest uznanym, wysokiej jakości białkiem roślinnym i ważnym źródłem białka w codziennym żywieniu ludzi. Posiada właściwości odpowiedniej równowagi pomiędzy składem aminokwasowym a niską alergią. Bardzo dobrze nadaje się jako pożywna żywność dla niemowląt, dzieci i osób wyjątkowych.

Z ekonomicznego punktu widzenia nie jest właściwe ekstrahowanie białka bezpośrednio z ryżu do dalszego przetwarzania, a produkty uboczne ryżu, kwas organiczny, fermentacja antybiotykowa i produkty uboczne produkcji cukru skrobiowego, pozostałości ryżu są dobrymi surowcami do dalszego przetwarzanie białka ryżowego.

Pozostałość ryżowa to pozostałość z mąki ryżowej upłynniona przez wysokotemperaturową amylazę i przefiltrowana przez płytki i ramki w celu usunięcia części węglowodanów. Zawartość białka przekracza 40%, co oznacza, że większość białka jest zatrzymywana w ryżu, a białko wyekstrahowane bezpośrednio z ryżu ma prawie taką samą wartość odżywczą.

Każde 7 ton ryżu zużytego do produkcji cukru skrobiowego wytwarza 1 tonę pozostałości ryżu. Badania i rozwój produktów nad białkami z pozostałości ryżu mogą nie tylko w pełni wykorzystać zasoby białka ryżu, ale także przyczynić się do poprawy korzyści ekonomicznych firm produkujących cukier skrobiowy.

Jednakże, ponieważ nierozpuszczalny w wodzie gluten w białku z pozostałości ryżu stanowi ponad 80%, a podczas scukrzania ryżu wysoka temperatura i ciśnienie powodują denaturację białka w ryżu i tworzenie kompleksu glikoproteinowego z cukrem drogą Maillarda, powoduje, że ekstrakcja białka jest trudna, rozpuszczalność i emulgacja są słabe, a wydajność przetwarzania jest słaba, tak że obecnie jest ona stosowana głównie jako pasza dla zwierząt, rzadko stosowana w przemyśle spożywczym, a marnotrawstwo zasobów jest poważne.

Preparaty Starch Processing Enzymes rozkładają i modyfikują białko ryżowe, czyniąc je rozpuszczalnym peptydem i ekstrahując je, aby białko z pozostałości ryżu mogło być głęboko opracowane i wykorzystane. Jest stosowany w przemyśle spożywczym, zdrowej żywności lub farmaceutycznym do dalszego ulepszania białka ryżowego. Kompleksowa wartość użytkowa.、

Metoda enzymów przetwarzania skrobi do usuwania cukru z resztek ryżu i zastosowania proteolizy

Oprócz głównego składnika białka w pozostałościach ryżowych, całkowita zawartość cukru przekracza 30%. Te pozostałości cukru pozostające w pozostałościach ryżu zostały upłynnione przez amylazę wysokotemperaturową podczas wytwarzania pozostałości ryżu. Pierwotna skrobia jest niska, a więcej dekstryn i oligosacharydów jest rozkładanych. Dlatego węglowodany można najpierw potraktować α-amylazą i glukoamylazą w celu zwiększenia zawartości białka w surowcu, co bardziej sprzyja hydrolizie białka w kolejnym procesie.

Białko ryżowe otrzymane po enzymatycznym usunięciu cukru jest nierozpuszczalne w wodzie i musi kontynuować swoją enzymatyczną modyfikację, aby mogło być szeroko stosowane w produkcji żywności. Głęboka hydroliza białka ryżu po usunięciu cukru odbywa się głównie metodą proteazową. Ogólnie proteaza alkaliczna, proteaza obojętna, proteaza kwasowa, papaina itp. mają dobry wpływ na hydrolizę takich białek. Zwykle bardziej ekonomiczne jest wybranie kilku proteaz do wspólnego użytku.

Proces przygotowania proteolizy pozostałości ryżu:

Resztki ryżu regulacja temperatury mielenia poprzez regulację temperatury – usuwanie cukru metodą enzymatyczną (odporna na temperaturę α-amylaza / złożony preparat enzymatyczny DFT-04) – usuwanie cukru przez odwirowanie – mycie wodą regulacja temperatury regulacja temperatury – dodanie głębokości reakcji proteazy zabijanie enzymów wirówka do zebrania stężenia supernatantu i suszenia

Preparaty enzymatyczne do przetwarzania skrobi Produkty serii ZF to specjalne hydrolazy białek roślinnych, które zostały opracowane zgodnie z właściwościami i przetwarzaniem białek surowców roślinnych. Mogą hydrolizować białko ryżu do peptydów i aminokwasów, zmniejszać masę cząsteczkową białka i dokładnie je hydrolizować, poprawiając tym samym jego rozpuszczalność. Właściwości emulgujące i pieniące poprawiają wartość odżywczą i dodatkowo poszerzają zakres zastosowań białka ryżowego.