[bijschrift id="attachment_4189" align="alignright" width="300"] 
Zetmeelverwerkende enzymen[/caption]
Zetmeelverwerkingsenzymen De omzetting van plantaardig zetmeel in verschillende suikers is een belangrijke tak van de zetmeelindustrie en tegelijkertijd een van de economisch belangrijkste toepassingsgebieden van genetische manipulatie. Talloze voedingsmiddelen bevatten ingrediënten die zijn afgeleid van de versuikering van zetmeel. Zetmeelverwerking Enzymen spelen de centrale rol in dit proces – en deze worden voornamelijk geproduceerd met genetisch gemodificeerde micro-organismen.
Vroeger moesten sterke zuren worden gebruikt om het zetmeel in afzonderlijke suikers te scheiden, terwijl tegenwoordig bijna alleen enzymen worden gebruikt. Ze bieden een aantal voordelen: Omdat Starch Processing Enzymes de vertakte zetmeelmoleculen op zeer specifieke punten afbreken, kan het versuikeringsproces gericht gestuurd worden. Op deze manier worden verschillende zetmeelstropen verkregen, die verschillen in hun zoetkracht, maar ook in hun technologische eigenschappen.
Producten voor zetmeelverwerkingsenzymen
De volgende producten zijn populaire enzymen die worden gebruikt bij de verwerking van zetmeel.
[productlimiet = "4" kolommen = "4" categorie = "glucoamylase"]
[productlimiet = "4" kolommen = "4" categorie = "alfa-amylase"]
Lees meer over de zetmeelverwerkingsenzymen
Tarwe-eiwit (ook bekend als tarwebloem) is het belangrijkste bijproduct in het productieproces van tarwezetmeel, dat rijk is aan voedingsstoffen en een puur natuurlijke plantaardige eiwitbron van goede kwaliteit en lage prijs.
Omdat tarweproteïne een unieke aminozuursamenstelling heeft, meer hydrofobe aminozuren en ongeladen aminozuren bevat en een groot hydrofoob interactiegebied in het molecuul heeft, veroorzaakt deze speciale structuur zijn lage oplosbaarheid in water en hoge viscositeit, wat het gebruik ervan beperkt.
In de afgelopen jaren heeft de bio-enzymatische hydrolysetechnologie zich snel ontwikkeld. Na enzymatische hydrolyse kan tarwe-eiwit peptidebindingen verbreken, de ladingsdichtheid verhogen en de structuur van het eiwit veranderen, de hydrofobe aminozuurresiduen blootleggen en de hydrofobiciteit van het oppervlak verhogen. De aanwezigheid van geslachtsgroepen maakt het eiwit amfifiel en verhoogt de oplosbaarheid, wat het gebruiksgemak en de waarde van uitgebreid gebruik aanzienlijk verbetert.
Het kiezen van het juiste enzympreparaat om de functionele eigenschappen van tarweproteolyseproducten zoals oplosbaarheid, verteerbaarheid, enz. te verbeteren, is vooral belangrijk bij het gebruik van voer.
Onder invloed van Starch Processing Enzymes worden eiwitmoleculen gehydrolyseerd, neemt hun molecuulgewicht af en verandert hun ruimtelijke structuur, waardoor peptidemoleculen of kleinere moleculen van aminozuren worden geproduceerd, waardoor hun functionaliteit wordt verbeterd. Veelgebruikte eiwithydrolyserende enzymen omvatten alkalische protease, papaïne, complexe protease, smaakprotease, thermofiele protease, trypsine, pepsine, enz.
Momenteel omvatten de zetmeelverwerkingsenzymen die worden gebruikt bij de productie van gehydrolyseerd tarwe-eiwit in het voerveld voornamelijk alkalische protease, neutrale protease en pepsine. Hiervan heeft alkalische protease duidelijke voordelen na uitgebreide hydrolyse-effecten en kosten en andere factoren.
Alkalische protease is een endonuclease met de eigenschappen van hoge hydrolyse-efficiëntie en zwakke hydrolyse van amidegroepen. Het kan worden gebruikt om hoogwaardige glutaminepeptideproducten te verkrijgen door hydrolyse van tarwegluteneiwit.
Studies hebben aangetoond dat door het enkelvoudige enzymhydrolyse-experiment met alkalische protease, het enzymatische hydrolyse-effect significant is, het gehalte aan korte peptiden in het product hoog is, de trichloorazijnzuurstikstofoplosbaarheidsindex (TCA-NSI) 77,86% is en de effectieve glutamine het gehalte is hoog en bereikt 17,65%; In een dubbel enzym of multi-enzym hydrolysesysteem wordt tarwegluteneiwit gehydrolyseerd door twee of meer enzymen.
De hydrolyse-efficiëntie of het effectieve glutaminegehalte neemt weer toe, maar verschilt van andere niet-dierlijke proteasen in de eigenschappen van alkalische proteasen. In vergelijking met seksuele protease is hun hydrolyse-efficiëntie erg hoog en het inleidende effect van andere enzymen is niet duidelijk, maar verhoogt de kosten.
Behandeling van tarwe-eiwit met proteasen, naast het produceren van kleine peptiden en aminozuren om de functie en verteerbaarheid te verbeteren, verbetert de oplosbaarheid en het gebruiksgemak van het product aanzienlijk.
Bij enzymatische hydrolyse vernietigt de toename van peptiden met een laag molecuulgewicht de netwerkstructuur en vermindert het de zwelling, omdat de depolymerisatie van eiwitmultimeren en de toename van ionengroepen ervoor zorgt dat de volgorde van de eiwitmoleculen en het eiwit toeneemt. Het schijnbare volume van wordt verminderd, wat de viscositeit verlaagt, en onder zure of neutrale omstandigheden is er niet veel verschil in de vloeibaarheid van de enzymatische hydrolysaatoplossing.
Tegelijkertijd hebben tarwe-proteolyseproducten de eigenschappen van een lage viscositeit bij hoge concentraties en zijn ze bijzonder geschikt voor vloeibare voedingsmiddelen die een hoog eiwitgehalte vereisen en geen tarwe-eiwit kunnen toevoegen. Ze kunnen worden gebruikt als een goede aanvulling op de stikstofbron in voedingsmiddelen zonder het voedsel aan te tasten. Vloeibare eigenschappen die ook bijdragen aan de toepassing ervan in de diervoedersector.
Perspectief van toepassing van gehydrolyseerd tarwe-eiwit in voer
Het door het enzymatische hydrolyseproces geproduceerde tarwe-gehydrolyseerde eiwit verbetert de oplosbaarheid van de grondstoffen en bevat een groot aantal actieve kleine peptiden. Vergeleken met de niet-gehydrolyseerde tarweproteïnegrondstoffen en diverse andere dierlijke en plantaardige grondstoffen, heeft het unieke functionele eigenschappen die de toepassing ervan in de diervoederindustrie bevorderen.
De optimale productie van hoogwaardig gehydrolyseerd eiwit door het enzymatische hydrolyseproces helpt om de beschikbare eiwitbronnen efficiënt te benutten
Rijsteiwit is een erkend plantaardig eiwit van hoge kwaliteit en een belangrijke eiwitbron voor de dagelijkse voeding van mensen. Het heeft de eigenschappen van een goede balans tussen aminozuursamenstelling en lage allergie. Het is zeer geschikt als voedzame voeding voor zuigelingen, kinderen en speciale mensen.
Vanuit economisch oogpunt is het niet gepast om eiwit rechtstreeks uit rijst te extraheren voor verdere verwerking, en rijstbijproducten, organisch zuur, antibioticafermentatie en bijproducten van de productie van zetmeelsuiker, rijstresiduen, zijn goede grondstoffen voor verdere verwerking. verwerking van rijsteiwit.
Rijstresidu is het residu van rijstmeel dat vloeibaar is gemaakt door amylase bij hoge temperatuur en door platen en frames is gefilterd om een deel van de koolhydraten te verwijderen. Het eiwitgehalte is meer dan 40%, wat betekent dat het grootste deel van het eiwit in de rijst behouden blijft en het eiwit dat rechtstreeks uit de rijst wordt gewonnen, bijna dezelfde voedingswaarde heeft.
Elke 7 ton rijst die wordt verbruikt bij de productie van zetmeelsuiker produceert 1 ton rijstresten. Onderzoek en productontwikkeling van rijstresidu-eiwitten kunnen niet alleen de bronnen van rijsteiwit volledig benutten, maar ook helpen om de economische voordelen van zetmeelsuikerproductiebedrijven te verbeteren.
Aangezien het in water onoplosbare gluten in rijstresidu-eiwit echter meer dan 80% uitmaakt, en tijdens de versuikering van rijst, zorgen hoge hitte en druk ervoor dat het eiwit in rijst denatureert en een glycoproteïnecomplex vormt met de suiker via de Maillard-route, resulterend in eiwitextractie is moeilijk, oplosbaarheid en emulgering zijn slecht en verwerkingsprestaties zijn slecht, zodat het momenteel voornamelijk wordt gebruikt als diervoeder, zelden gebruikt in de voedingsindustrie, en verspilling van hulpbronnen ernstig is.
De Starch Processing Enzymes-preparaten breken het rijsteiwit af en wijzigen het, waardoor het een oplosbaar peptide wordt en het extraheert, zodat het rijstresidu-eiwit diep kan worden ontwikkeld en gebruikt. Het wordt gebruikt in de voedings-, gezondheids- of farmaceutische industrie om het rijsteiwit verder te verbeteren. Uitgebreide gebruikswaarde.、
Zetmeelverwerking Enzymenmethode voor het verwijderen van suiker uit rijstresten en toepassing van proteolyse
Naast het hoofdbestanddeel eiwit in rijstresten, is het totale suikergehalte meer dan 30%. Deze suikerresten die in de rijstresten achterbleven, werden tijdens de productie van rijstresten vloeibaar gemaakt door amylase bij hoge temperatuur. Het oorspronkelijke zetmeel is laag en er worden meer dextrine en oligosachariden afgebroken. Daarom kunnen de koolhydraten eerst worden behandeld met α-amylase en glucoamylase om het eiwitgehalte van de grondstof te verhogen, wat in het daaropvolgende proces gunstiger is voor eiwithydrolyse.
Het rijsteiwit dat wordt verkregen na enzymatische suikerverwijdering is onoplosbaar in water en moet zijn enzymatische modificatie voortzetten om op grote schaal te worden gebruikt in de voedselproductie. De diepe hydrolyse van rijsteiwit na suikerverwijdering wordt voornamelijk uitgevoerd door de proteasemethode. In het algemeen hebben alkalische protease, neutrale protease, zure protease, papaïne enz. een goed effect op de hydrolyse van dergelijke eiwitten. Het is gewoonlijk voordeliger om meerdere proteasen voor algemeen gebruik te selecteren.
Werkwijze voor de bereiding van proteolyse van rijstresten:
Rijstresten malen temperatuuraanpassing door temperatuuraanpassing – suikerverwijdering door enzymatische methode (temperatuurbestendig α amylase / gecombineerd enzympreparaat DFT-04) – verwijdering van suiker door centrifugatie – wassen met water temperatuuraanpassing van temperatuuraanpassing – toevoeging van de proteasedieptereactie enzymdoding centrifugeer om de supernatantconcentratie te verzamelen en te drogen;
Zetmeelverwerking Enzymenpreparaten Producten van de ZF-serie zijn speciale plantaardige eiwithydrolasen die zijn ontwikkeld op basis van de eigenschappen en verwerking van plantaardige grondstofeiwitten. Ze kunnen rijsteiwit hydrolyseren tot peptiden en aminozuren, het molecuulgewicht van het eiwit verlagen en het grondig hydrolyseren, waardoor de oplosbaarheid verbetert. Emulgerende en schuimvormende eigenschappen verbeteren de voedingswaarde en breiden het toepassingsgebied van rijsteiwit verder uit.
